Charakter jeżyka

Temat rzeka.
Na wstępie — zanim się rozpiszę — chcę byście wiedzieli, że charakterystyka, którą otrzymacie od hodowcy jest aktualna na dzień odbioru jeżyka. I tylko na ten jeden dzień. Charakter jeża będzie się zmieniał przez cały okres jego dorastania, zmiany hormonalne sprawią, że z jeżyka, który nas akceptuje pewnego dnia wyjdzie dzikus, nietolerujący naszej obecności lub kompletnie niezauważający nas na swoim wybiegu. Trzeba cierpliwie przeczekać, aż z maluszka wyrośnie dorosły jeżyk, czyli czekamy mniej więcej półtora roku, dwóch lat. 

Generalnie rozróżniamy cztery podstawowe typy charakterów jeżowych:

1. Cuddler czyli pieszczoch. Najrzadszy typ jeżyka. Sam przyjdzie się przytulić, spokojnie zaśnie na kolanach, da się bez problemu głaskać, a tak trudne czynności jak sprawdzenie łapek, czy obcięcie pazurków będzie błahostką. Jak na taki charakter traficie, to korzystajcie do woli.
2. Explorer czyli jeż alpinista, odkrywca, w ciągłym biegu swoich ważnych, jeżowych spraw. To nie jest przytulak, to jeżyk, przy którym oczy trzeba mieć dookoła glowy. Jest szybki jak strzała, wszędzie się wciśnie, nie biorąc pod uwagę tego, że z wyjściem może mieć problem. Będzie się wspinał na co tylko się da i wiadomo, że o urazy tutaj nietrudno — jeśli nie będziemy malucha pilnować. Ratowanie jeżowej dupki explorera to norma każdej nocy. To charakter mojego Toneczka, jest wszędobylski, wszystko musi sprawdzić. Z czasem charakter mojego małego zmieniał się diametralnie. Był czas, że przestawałam dla niego istnieć. Był czas, że chodził za mną krok w krok, a teraz gdy ma półtora roku, ma czas, że mogę go głaskać, masować brzuszek, więc korzystam z tego. Obcięcie pazurków, sprawdzenie łapek to przy takim typie nie lada wyzwanie. Co prawda nie jest to przytulak ale obserwowanie jak tupta, próbuje swoich sił, przesuwa tuby i kartoniki jest urocze i warte wszystkiego. 
3. Loner czyli jeżuś samotnik. Nie lubi brania na ręce, najlepiej czuje się sam z sobą i jedzeniem oraz wybiegiem. Często wychodzi tylko, gdy nie ma w pobliżu odgłosów ludzkiego bytowania. Taki maluch może nas nigdy w pełni nie zaakceptować, ale cuda się zdarzają. Ciągły kontakt, mówienie do jeża, dawanie mu smakołyków z ręki może sprawić, że będzie nas dobrze kojarzył. Ale może tak nie być. Tutaj pokłady cierpliwości pilnie potrzebne. 
4. Huffer czyli jeżowa, fukająca, podskakująca kuleczka. To typ charakteru, który czując człowieka zwija się w kulkę, furczy, często podskakuje jak popcorn. Nie wiem czy można doprowadzić do momentu, że fukacz zaakceptuje naszą obecność. Cierpliwość zawsze jednak popłaca, więc kto wie jakie tajemnice kryje w sobie fukacz? Może potrzebuje lat, a nie miesięcy ludzkiej cierpliwości.

Jeżyk nie jest zwierzątkiem złośliwym, nie wie co to znaczy. Wszystkie jego zachowania wynikają z jego genów, natury, egzotyki, dzikości, usposobienia. Nie dopatrujcie się w jeżu złej woli, bo czegoś nie chce zrobić. On nie jest dobrym uczniem. Jeż to jeż. Ma swój rozum, bardzo malutki, ale nadzwyczaj sprawny jak na swoją wielkość. Na ostateczny charakter jeżowy poczekacie długo ale wiadomo, że warto.

Jeśli nie masz w sobie pokładów cierpliwości nie bierz jeżyka pod swoją opiekę. Ta istotka działa instynktownie, jest absolutnie asertywna i prócz tego, że niczego jeża nie nauczysz, to na efekty jeżowego przywiązania do Ciebie będziesz czekać dość długo, wkładając w to dużo codziennej pracy.