Czym może zarazić nas jeżyk?

Nie od dziś wiadomo, że zwierzęta mogą przenosić na ludzi rożne choroby. Różnica między zwierzętami domowymi, a egzotycznymi jest taka, że o tych drugich wiedza jest znacznie mniejsza, tym samym znacznie mniej wiemy o chorobach odzwierzęcych, których jeżyki mogą być nosicielami.

Na pytanie, czy możemy od naszego jeżyka zarazić się jakimiś chorobami, odpowiedź brzmi TAK.

Do najczęstszych, udokumentowanych klinicznie chorób przenoszonych przez jeże na ludzi zalicza się salmonellozę i grzybicę. 

Nie mylmy grzybicy z roztoczami, tymi drugimi nie zarazimy się od jeżyka. 

Grzybica naukowo znana jest jako dermatofitoza czyli zakażenie grzybicze wywołane przez dermatofity (grzyby zakażające naskórek, włosy, paznokcie) niestety nasze jeżyki chorują na nią. Zmiany powodują suchość skóry, łysienie, łuszczenie się naskórka i utratę kolców. Nie jest to choroba wyjątkowa w żaden sposób tylko dla jeży. Istnieje wiele innych zwierząt, które mogą być dotknięte grzybicą.

Jeśli zauważysz u swojego jeżyka w/w objawy udaj się z nim natychmiast do lekarza weterynarii i zadbaj również o swoje bezpieczeństwo. Dbaj o higienę po każdym kontakcie z jeżykiem, myj często ręce, dezynfekuj miejsca gdzie przebywa Twój jeżyk, jego zabawki, kocyki, miejsca gdzie śpi i tupta.

Grzybicy zarówno u jeżyka jak i u ludzi nie wyleczymy domowymi sposobami i specyfikami, należy koniecznie udać się z jeżem do lekarza weterynarii, podczas gdy sami powinniśmy skontaktować się z naszym lekarzem, jeśli zaobserwujemy u siebie niepokojące objawy.

Kolejną chorobą związaną z jeżami jest salmonelloza. Podobnie jak w przypadku grzybicy, choroba ta występuje również u innych zwierząt egzotycznych, np. węży czy jaszczurek.  Co najmniej jedna czwarta jeży może być nosicielem niebezpiecznych szczepów Salmonelli bez jakichkolwiek objawów. Objawy widoczne u jeżyka obejmują biegunkę, niezdolność do prawidłowego jedzenia i znaczną utratę wagi.

Podeprę się udokumentowaną epidemią jako przykładem:

„[…]To dochodzenie w sprawie epidemii dobiegło końca. CDC i urzędnicy ds. Zdrowia publicznego w kilku stanach zbadali wielostopniowy wybuch infekcji Salmonellą związany z kontaktem z jeżami. Jeże mogą przenosić Salmonellę, nawet jeśli wyglądają zdrowo i czysto. Właściciele jeży domowych mogą podjąć kroki, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia ich lub ich dzieci.

Informacje o ostatecznej epidemii

  • Od 2 października 2019 roku dochodzenie jest zakończone. Dostępne informacje wskazują, że ognisty szczep Salmonella typhimurium występuje u jeży. Liczba zgłaszanych nowych chorób spadła, ale ludzie mogą nadal chorować, ponieważ jeże mogą przenosić bakterie Salmonella, nawet jeśli wyglądają zdrowo i czysto.
  • Od ostatniej aktualizacji 1 sierpnia 2019 roku w tej epidemii zgłoszono dodatkowe 7 chorych.
  • W 23 stanach odnotowano łącznie 54 osoby zakażone epidemią Salmonella typhimurium. 
    • 8 osób zostało hospitalizowanych. Nie zgłoszono żadnych zgonów.
  • Dowody epidemiologiczne i laboratoryjne wskazywały, że prawdopodobnym źródłem tej epidemii był kontakt z jeżami. 
    • W wywiadach 31 (84%) z 37 chorych osób zgłosiło kontakt z jeżem.
    • Nie zidentyfikowano ani jednego, wspólnego dostawcy jeży.

Jeże mogą przenosić zarazki Salmonella w swoich odchodach, wyglądając zdrowo i czysto. Te zarazki mogą łatwo przenosić się na ich ciała, siedliska, zabawki, pościel i wszystko w obszarze, w którym żyją. Ludzie mogą zachorować po dotknięciu jeży lub czegokolwiek w ich środowisku.[…]”

Źródło : https://www.cdc.gov/salmonella/typhimurium-01-19/index.html

Świerzb

Świerzbowiec daje zbliżone objawy do inwazji roztoczy, jednak jest bardziej intensywny. Jeżyk bardzo się drapie, ma czerwona skóra, rany, kicha, wypadają mu kolce. Jest zaraźliwy i może przenieść się na czlowieka.

Mykobakterioza

Czasopisma naukowe (Wielka Brytania, USA) opisują, że jeże były nosicielami bakterii zwanych Mycobacterium marinum , lecz nie są one typowymi nosicielami tej zakaźnej bakterii. Jeże mogą zarazić się przebywając w bliskim otoczeniu zbiorników rybnych. Te same organizmy infekują ludzi, wywołując chorobę zwaną ziarniniakiem akwariowym. Chociaż jest to coś, na co należy uważać, Mycobacterium prawdopodobnie nie należy do najpoważniejszych zoonotycznych zagrożeń ze strony jeży.

Wirusy i pierwotniaki

Istnieje wiele przypadków różnych wirusów, które infekują jeże. Wiele z tych wirusów może również zarażać ludzi. Jednak może się też zdarzyć sytuacja odwrotna, i to my zarazimy naszego jeżyka. W jednym z czasopism medycznych (Wielka Brytania) opisany jest przypadek jeża pigmejskiego, u którego w badaniu sekcyjnym stwierdzono ludzki wirus opryszczki pospolitej w wątrobie. Dokładne szczegóły transmisji nie do końca zostały rozpoznane, jednak opiekun jeża potwierdził, że niektórzy członkowie rodziny, mający bezpośredni kontakt z jeżem cierpią na opryszczkę.

Jak dotąd nie ma zbyt wielu dowodów na to, że jeże przenoszą wirusy i pierwotniaki na ludzi. Nawet jeśli zdarzają się takie przypadki, niezwykle trudno jest stwierdzić, czy źródłem był jeż, czy jedno z innych potencjalnych źródeł niezliczonej odmiany.  

Jeżyk nie musi wykazywać żadnych oznak choroby, aby nosić w sobie coś, co mogłoby wywołać chorobę. Jeże mogą być cichymi nosicielami. Mogą być żywicielami wielu mikroorganizmów, które nie mają na nie wpływu, lecz nasz układ odpornościowy mógłby zareagować chorobą w  zetknięciu z nimi. 

Z udokumentowanych przypadków jasno wynika, że jeże mogą nas zarazić salmonellozą i dermatofitozą. Najlepszą profilaktyką jest mycie rąk za każdym razem po kontakcie z jeżem i miejscem tuptania, spania, zabawkami, jedzeniem lub odchodami. Jeśli natomiast jeżyk jest chory to zachowanie higieny i nie dotykanie go podczas choroby jest najlepszym rozwiązaniem.

Pamiętajmy, że na choroby najbardziej narażone są osoby z obniżoną odpornością i małe dzieci. Miejmy to na uwadze decydując się na przyjęcie jeżyka pod nasz dach.

Jeśli zauważysz u swojego jeżyka objawy opisane w artykule, koniecznie jak najszybciej udaj się z nim do lekarza weterynarii. Jeśli jesteśmy chorzy, a nie mamy pewności, czy jeżyk nie zarazi się od nas, zachowajmy ostrożność w kontaktach z nasza jeżową kuleczką i zapytajmy lekarza weterynarii, czy jest możliwość zarażenia jeżyka.

Na FB spotkasz na tu

Obrazek wyróżniający :Tony namalowany w Procreate

Źródła:

1.  Robertson ID, Irwin PJ, Lymbery AJ, Thompson RC The role of companion animals in the emergence of parasitic zoonoses. 

2.  Rosen T, Jablon J Infectious threats from exotic pets: dermatological implications.Dermatol Clin.

3. Woodward D, Khakhria R, Johnson W Human salmonellosis associated with exotic pets. J Clin Microbiol. 

4. Centers for Disease Control African pygmy hedgehog-associated salmonellosis—Washington, 

5. Hubalek Z, Rodl P, Juricova Z Experimental infection of hedgehog

6. Centers for Disease Control African pygmy hedgehog-associated salmonellosis—Washington, 1994.

7. Lance Jepson Zwierzęta egzotyczne praktyczny podręcznik kliniczny 

Reklama

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s